فرانسه یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان پنیر در جهان است و در این کشور سالانه بیش از 1.7 میلیون تن پنیر در 1600 نوع مختلف تولید می شود. پنیر یکی از مهم ترین خوراکی های فرانسوی محسوب می شود و انواع مختلفی از محبوب ترین پنیرهای جهان را می توانید در فرانسه امتحان کنید که معروف ترین آنها بلو چیز و کاممبر هستند.

قصه بلوچیز را می توان به شکل های متفاوتی روایت کرد. می توان گفت که این پنیر با رگه های سبز و آبی اش شبیه به یک اثر هنری است که عاشقانش آن را در کنار بسیاری از میوه ها و خوردنی ها می نشانند و مزه اش که گاه به تندی می زند را با تمام پرزهای چشایی شان احساس می کنند؛ یا اینکه می توان گفت بل بوی تند و شیوه خاص عمل آوری اش، انتخاب خوبی برای محافظه کاران به نظر نمی رسد. در واقع نگاه ها به پنیر بلو چیز از زمین تا آسمان متفاوت است.

.

تاریخچه

در میان همه انواع پنیر، پنیر رگه آبی مشهور اروپایی مدعی کم ندارد! دست کم فرانسوی ها و ایتالیایی ها هر دو خودشان را مالک معنوی آن می دانند. هر دو هم کمابیش یک افسانه برای تعریف روایت خلقت بلو چیز دارند. اینگونه که روزی روزگاری، چوپانی که گوسفندها را در کوهپایه ها به چرا برده بود، دختری زیبا می بیند (دختری چوپان) که هوش و حواسش را پرت می کند و حتی بقچه نان و پنیر ناهار آن روزش را گوشه غار نزدیکی فراموش می کند.

بعضی روایت ها هم می گویند گرگ به گله زده بود و چوپان از ترس فرار کرده و نان و پنیر را به امان خدا رها می کند. به هر جهت، یک ماه بعد یا این حدود وقتی دوباره قرعه نوبت چرای گوسفندان به همان منطقه از کوه می افتد، چوپان هم به یاد بقچه اش وارد غار می شود و آن را دست نخورده می بیند. بقچه را که باز می کند، می بیند که همه جای پنیر خطوطی آبی رنگ ظاهر شده است.

فارغ از اینکه کدام یک راست می گویند، امروزه بلو چیز با نام های مختلف در فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، آلمان، دانمارک، ایرلند، انگلستان و آمریکا تولید می شود.

پنیر یا هنر ؟!

بلو چیز با اسامی دیگری مثل پنیر کپک زده آبی و بلوچیز (Blue cheese) هم خوانده می شود. توصیف طعم، رایحه و بافت بلوچیزها در یک خط و حتی چندخط ممکن نیست.

اما به طور کلی می توانیم اینگونه در نظر بگیریم که این پنیر طعمی سوزشی، گزنده، فلفلی، شور و ترش مانند دارد و از آنجا که کپک دارد بعضی آن را شبیه بوی نا و نم می دانند. اما طرفداران این پنیر، به دلیل بوی خاصش به آن عشق می ورزند. در جاهایی، نوت های فلزی داشته و درحالیکه قسمت کپکی، طعم آجیلی می دهد، باقی آن مزه ای شیری در دهان به جا می گذارد.